Japon Dövüş Sanatları

   Japon Dövüş Sanatlarını ayrıntılı bir şekilde öğrenebilirsiniz

Karate:Karate bir kişinin silahsız olarak vücudunun tabii organları ile kendisini müdafaa etmesidir. Kesinlikle saldırı değil, savunma aracıdır. Savunma, spor ve vücut hakimiyeti ile birlikte karakterin olgunlaştırılmasıdır.

Karate bir sanattır ve en büyük gayesi galibiyet değildir; gerçek bir karate insanın ahlak ve karakterini olgunlaştırmayı hedef edinmiştir.

Sumo:Japonya'da çok eski tarihe dayanan ve birçok adete ve töreye dayanan geleneksel bir güreş türüdür. Japoncadaki sumō, sumafu sözcüğünden gelmektedir ve bu "kendini savunmak" anlamına gelir. Bir Sumo güreşcisine Sumōtori denir.

Güreşenlerin hedefi rakibin, yarışma alanı olan kum havuzundan ya da bir saman-halatı ile işaretlenmiş halkadan dışarıya çıkmasını ya da dengesini bozup yere düşmesini sağlamaktır. Güreşçiler yere ayak tabanı dışında herhangi bir yerleriyle dokunduklarında maçı kaybetmiş sayılırlar. Bir karşılaşma genelde sadece birkaç saniye sürer. Her turnuvada yüzlerce karşılaşma yapılmaktadır. Ayrıca bu karşılaşmaların aralarında dinsel ve geleneksel görevler yerine getirilir.

Judo:Judo Dr. Jigoro Kano tarafından 1882 yılında kurulmuştur.
Judo rakibin kuvvetinden,dengesinden istifade ederek buna kendi denge , kuvvet ve tekniğini ekleyerek fırlatma , boğuşa alma , kırışa getirme , hareketsiz halde tutuşa alma ve ceza aldırma yöntemleriyle galip gelme sanatıdır.

Ninjutsu:Bir dövüş sporu değil bir hayat öğretisi olduğundan müsabakaları yoktur. Sporcuların Kuşak Sıralaması şöyledir:Beyaz-yeşil-siyah
Ninjutsu sanatı tarihte 2 ekole bağlı idi, Koga ve İga ekolleri. Koga ve İga birbirine benzemek ile beraber farklı bölgelerin isimleri idi. Zamanımızda Koga stili son usta Fujita Seiko'nun ölümü ile yok olmuştur. İga Ryu ise Soke Masaaki Hatsumi'nin önderliğinde devam etmektedir, bu okulun ismi Bujinkan'dır.Bujinkan okulu 3 Ninjutsu okulunu içinde barındıran daha geniş bir yelpazedir ve ömür boyu süren bir eğitimdir. Türkiye'de Bujinkan'ın temsilcisi Bujinkan Türkiye Haburamu Dojo ve eğitmeni Şidoşi Ercan Şarbat'tır.

Ninjutsu Feodal Japonya zamanında Ninjalar (Şinobiler) tarafından uygulanmış öğretilmiş ve geliştirilmiştir.Ninjutsu ruhsal arınma ve mutlu bir kişilik amaçlar. Bunun yanında Ninja'nın amacı kendisi, çevresi ve tüm insanlar için barış getirmektir. Bu sanati tek bir dövüş sanatı olarak nitelendirmekten ziyade birçok sanatı bir arada kullanıldığı bir sistem olarak düşünülmelidir. Bu sistemin içindeki alt sanatları eksiksiz bir şekilde sıralamak ve sınıflandırmak mümkün olmasa da Yakın dövüş ve Kılıç kullanma en önemlilerindendir.

Bir bütün olarak da anlamı "yaşam gücüyle bütünleşme yolu"dur. Aikidonun felsefesi insanın kendi yaşam gücünü geliştirmekten ibarettir. Yaşam gücünü geliştirmek, ama kazanım ile veya yenilgi ile bağlanmamaktır. Aikido öğrencilerine aikidoka denir. Aikidonun savaş sanatı olarak ortaya çıkışı 1930-1960 yıllarına rastlar. Aikidonun kurucusu ve ilk hocası (bilindiği adıyla Ōsensei) Morihei Ueshiba (1883-1969)'dır. Teknik anlamda aikidonun temelinde yatan savaş sanatları daitō-ryū aiki-jūjutsu ve kenjutsudur.

Aikido:Aikido eğitimlerinde üç tip silahın eğitimi temeldir. Bunlar jo, bokken, tantodur. Aikido, belirli teorik ve pratik bilgileri içinde barındırır. Teorinin ve pratiğin iç içe geçtiği yer ise antrenman yeri, yani dojodur.

Genelde aikido bir saldırı sanatı değil, bir savunma sanatı olarak anılır. Ancak bu yetersiz bir tanımlamadır. Aikido geleneksel Japon budosunun bir örneğidir. Budo, kelime anlamıyla mızrağı durdurmak anlamına gelirken içeriği savaşçının yolunu kapsar. Budo kelimesinin karşılığı olarak savaş sanatı (martial arts) kullanılabilir. Savaş sanatı, "budo"yu en yakın ifade eden kavram olabilir. Savunma ve saldırı kavramları, savaş sanatının stratejileridir. Savaşçı savunmayı, saldırıya karşı bir tepki olarak değil, bir strateji olarak kullanır ve bir stratejinin diğerine önceliği yoktur.