Çikamatsu Monzaemon

Çikamatsu Monzaemon Japon oyun ve yazarı, (SUGİ MORİ NOBUMORİ,
-denir), (Kyoto 1653 -Osaka 1724). Fukui derebeyine bağlı Sugimori adlı bir hekim ailesinde, Kyoto'da dünyaya geldiği sanılır. Japonca okunuşu Çikamatsu olan Kinşoci adlı bir manastırda eğitim gördüğü sanılır; takma adı da buradan gelmektedir. Bu eğitimi boyunca Buddha metinleriyle çin ve Japon klasiklerini özümledi. Anlatıcı Uci Kaganoco ile tanışması sonucu 1683'te, tartışmasız ona mal edilen ilk oyunu Yotsugi Soga'yı yazdı; o günden sonra oyun ve yazar, lığında karar kıldı. Gerçekte, kimi yorumcular, bu dönemden başlayarak 15 kadar oyun yazdığını tahmin ederler; bunlar kukla tiyatrosu için olduğu kadar kabuki' için de yazılmış yapıtlardır. 1686'da Şusse Kagekiyo adlı oyununu yazıp ünlü anlatıcı Takemoto Gidayu ile onun ölümüne değin (1714) sürecek bir işbirliğine giriştiyse de, kabuki'yi de ihmal etmedi; bu türde, Osaka'lı oyunculara özgü bir oyun üslubunun yaratıcısı Sakata Tocuro için ısmarlama oyunlar yazdı. Tocuro'nun emekliye ayrılışı (1701) ve 2 yıl sonra Sonezaki Şincu kuklalarıyla elde ettiği büyük başarı
-bu, şincu denilen, çifte intiharla sonuçlanan burjuva trajedilerinin (sevamono) ilkörneğiydi ve Çikamatsu daha sonraki en iyi oyunlarını bu türde verecekti
- kabuki'yi yavaş yavaş bırakmasına ve kukla tiyatrosunda karar kılmasına neden oldu. Ayrıca, kukla tiyatrosunda, kabuki'de olduğu gibi ve yazar, ı çok kızdırdığı anlaşılan oyuncu kaprisleri de sözkonusu değildi. Osaka'lı Takemotoza'nın gedikli ve yazar, ı haline gelen (1706) Çikamatsu, 1715'te meslek yaşamının en büyük başarısını, bir cidaimono (tarihsel dram) olan Kokusenya kassen ile elde etti; oyun 17 ay afişte kaldı. Daha sonra Şincu Ten no Amicima

(1720) ve Onnagoroşi abura cigoku (1721) ile burjuva trajedisi türündeki son başyapıtlarını verdi. Bu oyunlarında, hareket ettiği basit gündelik olayları toplumsal kaderciliğin örnek ve trajik bir nitelik kazandırdığı dramlara dönüştürmeyi bildi.

("Japon oyun ve yazarı" : Japon oyun yazarı herhalde ?)
Hiç Japon oyunu okumadım, ilginç olsa gerek