haiku

16. yüzyılda ortaya çıkıp 17-19. yüzyıllarda gelişen, üçlü dizelerle yazılan, [orijinal dilinde] 17 heceden (5-7-5) oluşan, konusunu genellikle mevsimlerden, yılın ilk ayından, doğadan ve insandan alan lirik bir Japon şiir tarzıdır. Birinci ve üçüncü dize kendi arasında kafiyelidir. Bu şiirlerde inançları simgeleyen doğa imgeleri kullanılır.

Haiku bir görme biçimidir. Dünyayı sözcüklerle görebilmenin biçimi. Sözcüklerle bu görülenin resmedilmesidir haiku. Ama süslü sözcüklere ihtiyaç duymaz, akıp giden doğanın içindeki yalınlığın şaşırtıcılığıdır haiku’yu konuşturan. İlkel komünal gelenekli Japon toplumunun içinden çıkmıştır yani doğadan henüz uzaklaşmamış, bir toplumun söyleyiş biçimi. Tek nefeste söyleyebilecekleri söyler haiku, hareket halindeki bir anın hareketli resmi, sözcüklerle resmedilmiş yalın bir andır.


Shizukasaya
Yuwanishimiru
Semino k(g)oe

Sessizlik icinde
Kayalara yansiyan
Agustos boceginin sesi...

Terk edilmek

alınyazım,

anlıyorum.

Anlamayan

gözyaşlarım.

Sey Şonagon

bunu çok sevdim =) japonca nasıl yazıldığını bilen var mı acaba?

o zamanlar mektuplasmalar genelde siir ve haiku seklindeymis ck ilginc

japoncasini bilemiyorum orjinal halinin, haiku'larda ve eski zamanda kullanilan japonca ve simdiki japonca arasinda bazi farkliliklar var.
ama bakayim bir bulursam koyarim orjinalini ..

salkım söğütler
tozlu rüzgarları bekler
tren garlarında


(Kendi yazmış olduğum haikulardan biri.)