Ilginç hikayeler

ilginç hikayelerimizi buraya yazalım alıntı yada şahsımıza münasır.

-Alıntıdır-
-İşte ! aradığım kız bu
>
> İlk yemeğe çıkışımızda cep telefonu çaldı. Elini çantasına attı.
> Kurcaladı, kurcaladı. Telefon uzun uzun çalmaya devam ediyordu. Bir türlü
> bulamadı. Sonra o güzel cümle döküldü dudaklarından: 'Evde mi bıraktım
> acaba?' İşte o an aradığım kız bu dedim.

................................................

> Altıncı his
> 6. His filmini izledin mi dedim. Hayır ama çok övdüler dedi.
> Bende filmin CD'si var, istersen vereyim izle, ben de
> çok beğendim dedim. Şimdi izlersem bir şey anlamam, ilk 5 tanesini izlemem
> lazım önce dedi. Sustum.Gülmedim bile. Artık görüşmüyoruz.

......................................................

> Maalesef Kaybettik
> Aniden fenalaşan annelerini apar topar hastanenin acil servisine
> taşıyan, ancak yarım saat sonra doktorun 'maalesef annenizi
> kaybettik'demesiyle annelerinin öldüğ ünü öğrenemeyen(!)
> bunun yerine 'ulan nasıl kaybedersiniz koca kadını daha demin buradaydı!'
> deyip doktorubir güzel döven komşularım var duyurulur...

> Danger
> Önümüzde ilerleyen tankerin üzerindeki 'DANGER' yazısını görüp de 'Allah'ın
> akıllısı, tanker yazacağına danger yazmış' diyen ve arkasından
> kahkahalarla gülen teyzemi nerelere göndersem acaba?

...........................................................

> Efendi Çocuklar
> Lütfen bir alkış da benim anneme zira kendisi geçen gün televizyonda
> zap yaparken, Aydın ve Fatih Ürek'i görünce, 'Ben bunları çok
> severim, mankenlerle falan dedikoduları çıkmıyor,terbiyeli çocuklar' dedi.

.................................................................

> Bir arkadaşımla balık almaya gittiğimizde, arkadaşım kovanın içinde yüzüp
> çırpınan balıkl ara bakıp;
> - 'Bunlar taze mi?' diye sormuştu.
> Balıkçı da cevabı hemen yapıştırdı:
> - 'Yok abla, pil takıp oynatıyoruz'

-alıntıdır-

balikli hikaye baya komik olmus. tesekkurler paylasimin icin hitokiri

efendi çocuklara koptum xD

öyle bi sevgilim olmasını isterdim

bunların hepsi itiraf.com'dan (ç)alıntı arkadaşlar.... kendi adıma maillerle bu tarz kaynaksız isim belirtmeden yapılan alıntılara karşıyım

Bunların hepsi internet alemine yıllar öncesi düşmüş ve milyonlarca defa okunmuş ve insanlar birbirlerine defalarca iletmiştir. Ne alıntı adresinden bahsediyorsunuz hala? Oratada isim mi kalmış cisim mi? Saçmalamamak lazım vesselam. İnsanlara "bunlar çalıntı" diyerek de hakaret etmemeniz gerekirdi. Çok terbiyesiz bir üslup kullanılmış burada.

ninjin demiş ki:

bunların hepsi itiraf.com'dan (ç)alıntı arkadaşlar.... kendi adıma maillerle bu tarz kaynaksız isim belirtmeden yapılan alıntılara karşıyım

yukarıda yazılanlar mail yolu ile tarafıma gelmiştir bu yüzden kaynak belirtemedim ama ALINTIDIR diye yazdım bi takla atmadığım kaldı onu da yaparım.

sakin olun arkadaslar sakin.

uzun yazdım bu sefer.. açıklayıcı olsun diye

ben burda yazan kişiye değil bunu ilk mail formatında yapanın çaldığını belirtmek istediğimden ç harfini parantez içinde yazdım

zaten kendisine mail yoluyla geldiğini tahmin ettim, ondan arkadaşlar dedim (ki nefret ederim bu laftan da ama daha genelgeçer bir laf bulamadım)

o alıntı diye belirterek üstüne düşeni yapmış zaten... ona lafım olsaydı ortaya değil kişiye derdim direk.. çok daha sert bir şekilde hem de...

ama muhtemelen az kelime ile çok şey ifade etmeyi marifet sayacak kadar salaklaştığımdan herkes de olaylara kötü bakmak istediğinden sanırım yanlış anlaşma olmuş... birisini incittiysem özür dilerim amacım bu değildi...

en azından bundansonra bu tarz 'hikayeler' okumak için artık eski güzelliğini kaybetmiş bir site var, oralara da bakın.. tek endişem burası öyle olmasın

bir de (aslında en önemli nokta) herkesin yapıyor olması onu yanlışlıktan çıkarmaz... herkesin yere tükürmesi veya çöpünü yere atması bunları meşrulaştırmaz...

umarım bu yazıdan sonra da kendimi tekrar tekrar ifade etmek zorunda kalmam

okudum güldüm güzel hitokiri teşke bir kac ornekde sen yazsaydın daha güzel olurdu belki devam bile ederdi muhabbet

Anlatılmak istenilen anlaşılmıştır,yapılamak istenilen yanlış anlaşılmıştır.Tekrarlanmayacağı konusunda sizi temin ederim.

Hitokiri hikayeler süper yaw paylastigin icin sagol

arkadaşlar ben bu konuyusohbet bölümüne taşımıştım ama hala burda galiba

yine taşıdım

nerdeydi ki (oyun bolumu?)

evet

Uzun zaman önce, Senzo Tanaka San özel olarak eğittiği öğrencisinle birlikte birgün idman sonrası bir göl kenarında yürüyor..
bu sırada Tanaka San öğrencisi'nin aklına takılan birşeyler olduğunu fark edip genç sensei'ye bir soru yöneltiyor..

Tanaka San: - Seni bu kadar düşündüren nedir?

Dux: - Bazı şeylerden emin değilim. Sanki kendimden.. evet kendimden emin değilim..
Bazen kendime dışarıda dövüşmek, dojo'da dövüşmeye benzermi?!! diye soruyorum.
Bu herzaman olmuyor. Ama diğer yandan damağımdaki o küçük çizikle oynuyorum ve yara
geçmiyor.

Tanaka San: - Hmm.. seni çok iyi anladım.

Bu sırada Tanaka San elindeki yeşil çay dolu fincanın son yudumunu aldıktan sonra en büyük öğrencisiyle birlikte gölün hemen yanında çömelir ve cebinden ceviz büyüklüğünde 2 parça kaya tuzu çıkarır. Birini gölden fincanına doldurduğu suyun içine atar ve eriyene kadar fincanı çalkalar.

Tanaka San: - İç!!
Dux, Tanaka San'ın gözlerinin içine meraklı gözlerle bakarak fincanı alır ve nerdeyse yarısına kadar içmeyi başarmıştır.

Tanaka San: - Nasıl? acı mı??
Dux: - ..Çok Acı..

..Tanaka San fincandaki tuzlu suyu göl'e döker ve diğer tuz parçasını gölün içine bırakır.
Bir dakika sonra yine fincanını göl suyula doldurur ve yine en gözde ve en büyük öğrencisine suyu içmesi için fincanı uzatır.

Tanaka San: - Şimdi nasıl??
Dux: - Ferahlatıcı..

Tanaka San: - Şimdi anladınmı! Sen az önce bardaktın. Herşeyi küçük bir bardağa koyarak başa çıkmak isteyen ve bu yöntemin ağırlığına bir anlam veremeyen biriydin.
Şimdi göl olmayı öğrendin. Tıpkı bu gölün genişliği ve ferahlığı gibi zihnini kurcalayan herşeyden arınmalı, suyu dalgalandıran birşey olsa bile etkilenmemeyi başarmalısın.

Bu aydınlama dersinden 1 hafta sonra genç Sensei Dux, ölür. Biraz ilerideki bir fabrikadan akan kimyasal atıklar suya karışmıştır.
Bunu duyan Tanaka San çok üzülmüştür ve olaya verdiği ilk tepki de çok eğlencelidir..

Tanaka San: - Has***tir!!!

Üzülsem mi sevinsem mi anlamadım

1984 Yılında Vietnam'ın çok yakınlarındaki ormanlarda görevli asklerler'in ve yerli'lerin, bedenlerindeki derilerin
tamamen soyularak ağaçlara asılmasına şahit olan yerliler büyük bir panik yaşamıştı. Askeri yetkililer bu olayların
sorumlularını bulmaları için dünya'nın en iyi kurtarma askeri timi'ni bu görev'e atadılar.



Zorlu bir mücadele içindeyken karşılaştıkları şey'in bu dünya'dan olmadığını anlamaları biraz geç olmuştu.
Çünkü bu yaratık şeffaf olma özelliğine sahipti. Ekibin lideri Dutch haricinde bütün tim bu görevde ölmüştü.
Dutch yaratığı öldürmeyi zor da olsa başarmıştı.


Ancak bu yaratığın türü, çağlardan beri dünyanın farklı zamanlarda farklı yerlerine gelmekteydi.
Her bölgeye öncelikle keşif için birer yaratık iner, biraz eğlenip avlandıktan sonra üssüne geri döndüklerinde ise;
ya deşifre olmayı erteler, yada istila için yeryüzüne inerlerdi.



Yaratığın anatomisi ve biolojik yapısı insana benziyordu. Ortalama herbiri 2,5 metre boyunda, timsah yada bukelamun'a
benzeyen bir deri'si ve kafasında rasta'yı andıran kırçılları vardı. Giysileri zırhlıydı ve mekanik kesici aletler ile donanmışlardı.
Kollarında ise dijital bir pusula modülü vardı. Bu modül aynı zamanda yaratığın çok zor durumda kaldığı zamanlarda belkide
seppuku amaçlı kullanması için tasarlanan çok büyük tesirli bir bombaydı. Yaratıkların yeryüzüne inmesinin tek bir amacı vardı...
...Avlanmak. Ancak silah taşımayan yada karşı koymayan kimseye zarar vermiyordu.



Yaklaşık 250 yıl önce yaratıklardan biri Shinjuku'ya keşfe inmişti. Ağaçların tepesinden bir süre köylülerin ve yerel halkın günlük
yaşamlarını ve ne yaptıklarını gözlemliyordu. Köyün erkeklerinin kılıç taşıdığını ve hergün açık alanda yaptıkları çalışmaları gördü.
Yaratığın bulunduğu yerin rengini alma özelliği zihni için de geçerliydi. Gördüklerini hemen öğrenme ve uygulama yetisine sahipti.
Samurailerin savunma ve ataklarını incelerken gördükleri hoşuna gitmişti. Yeni rakiplerinin yada avlarının, diğer bölgelerde
karşılaştıklarından daha zorlu ve daha zeki olduğunu anlamıştı. Yaratık belki de ilk kez kendi savaşma metoduna denk bir savunma
ve savaş stratejisi ile karşılaştığını düşündü ve onları kendi stilleriyle yenmeye karar verdi.

Bir süre sonra avlanmaya başlamıştı. Öldürdüğü Samurai'lerden biri'nin kılıcını almıştı. Yaratık, avlarının karşılık vermesinden ve
cesaretinden büyük bir haz alıyordu. Ancak avlarını öldürmesi yinede 30 saniyeyi geçmiyordu. Hatta bazen avladığı Samurai'lere
başka neler yapabileceğini görmek için 15-20 saniye daha veriyordu.
Yaratık, Samurai'ın Shomen saldırısına Kotegashi ile karşılık veriyordu. Ancak haraketin sonunda tuttuğu yeri kılıçla kopartıyordu
yada kilitlediği yeri kırıyordu. Yaratığın öğrenme yetisi elbette sadece sistematikti. Bu nedenle do ruhundaki gibi adil yada insaflı
davranmayı öğrenmesi imkansızdı. Ayrıca silahlanmış bir av'a merhamet etmek kesinlikle reddettiği birşeydi.

Kendisini karşılaştığı avlarının dışında kimse fark etmemişti. Sadece bölgenin en iyi Samurai'lerinin yada Ronin'lerinin cesetlerini
gören yerel halk içinde büyük bir panik başlamıştı. Kısa bir sürede bu haber tüm Japonya'ya dağılmıştı. Japonya'nın 4 bir yanından
gelen Samurai'ler ve Ronin'lerin tanımadıkları düşman'a meydan okuma amacıyla gelmişlerdi ve hepsi merakları'nın kurbanı olmuştu.
Geriye sadece Samurai'lerin ve Roninler'in aileleri ve yerel savunmasız köylü işçi sınıfı kalmıştı. Etrafta hiç silahlı potansiyel bir av
kalmamıştı. Yaratık bir süre yeni bir av bekledi. Bunun için yine şeffaf olup ağaçların tepesinde beklemeye başlamıştı.
Yaklaşık 1 ay kadar hiç kimseyle savaşmamıştı. Etrafta kadınlar ve çocukların ağırlıkta olduğu savunmasız bir kalabalık vardı.
Ve her ne kadar ürkek ve endişeli bir durumda olsalar da günlük işlerine devam etmeye çalışıyorlardı.

Bu durum, farklı farklı Ninja ve Yakuza'ların köyü sömürmek, yağmalamak ve istila etmeleri için köy'e işgal için gelmelerine neden oldu.
Ayrıca düşman klanlar soykırım yapmaya da gelmişlerdi. Yaratık, savunmasız ve silahsızlara zarar vermeye çalışmasına karşı gelmek
için harakete geçmeye karar verdi. Yine burada öğrendiği savaş tarzınla avlanacaktı.

Kendini herkeze göstermeye karar verdi.
Öldürdüğü Samurailer den biri'nin zırhını giydi... Daha mekanik ve ölümcül kesici aletlere sahipken, Katana'yı tercih etti..
Köy'ü tehdit eden her savaşçıyı biçmeye ve yok etmeye başlamıştı. Bir anda tüm Japonya'da korku ve nam saldı.
Duyduğu herşeyi öğrenip hızlıca algıladığı için konuşmayı öğrendi.. gerekmedikçe konuşmuyordu.. ses tonu ürkütücüydü...
....konuştuğunda ise Ninjalara yada Yakuza'lara alaycı bir tavırla duyabilecekleri son sözleri söylüyordu.
Kendisine bir isim buldu... 吉光 - YOSHIMITSU

Zatoichi bu bi efsane ya da film mi?

Elbette efsane demek daha doğru olur. Böyle bir film yapılmasını çok isterdim.
Ben küçüklüğümden beri Predator karakteri'nin sıkı bir hayranıyım. Ayrıca Tekken oyunundaki Yoshimitsu
karakteri'nin hep Predator'den esinlendiğini düşünmüşümdür.
Tekken'de, dünya'lı olmayan Yoshimitsu'nun görünümü'nün ağırlıklı olarak Predator'u andırması ve Samurai
zırhı ile dövüşmesi bana ilham verdi.
Predator'un devam fılmlerinden biri'nin bu şekilde çekilmesini hayal ettiğim için oturup kısa bir hikaye oluşturdum.
Umarım beğenmişsinizdir.

güzeldi ellerine sağlık

Meydan Okumak
Keichi, 1 kılıç taşıyan orta düzey bir Samurai idi. Güneşli bir günde evinden çıkıp yolun aşağısına doğru
yürümeye başladı. Yol’da rastladığı pirinç sepetini sırtlamış  pazar kurmaya giden insanlar, birkaç koşuşturan
çocuk ve yol kenarlarında şifalı otlar satan işportacı’nın arasından geçerken yaklaşık 300 adım öteden gelen
bir siluet gördü. Bu adam Tüm Japonya’da nam salan elinde dev bir Balyoz ile dolaşan özel koruma Benkei idi.
Keichi, Benkei nin namını çok duymuş ama kendisini hiç görmemişti. Yaklaşık 2 metre boyunda oldukça iri ve
elinde dev bir Balyoz taşıyan dazlak birini duymuştu. Anlatılanlara göre bu kesinlikle  Benkei olmalıydı.
İki adam birbirlerine doğru yürürken aradaki mesafe 150 adıma indi. Benkei karşıdan gelen samura iyi fark
etmiş ama yere bakarak yürümeye devam ediyordu.  Keichi ise gözlerini Benkei den ayırmadan ve yolun
kenarına doğru süzülerek yürümeye başladı. İki adam birbirlerinin tam yanından geçecekken Benkei durdu.
Keichi de başını sol’a çevirmeden durdu ve sol eliyle kılıcının sapını tuttu ve konsantre olmuş bir şekılde yere
bakıyor ani bir iaido hamlesine hazırlanıyordu. Aralarında 3 büyük adımlık mesafe vardı.
Benkei - Kaybettin.!! Elimdeki Balyoz’un uzunluğunu  fark ettiysen aslında çoktan ölmüştün!
Ama şunu unutma!! Kötü samurai öldürür. İyi samurai gururu öldürür. Diyerek yürümeye devam etti.
Keichi ise elini kılıcından çekti ve düşünerek yaklaşık birkaç dakika kıpırdamadan olduğu yerde dondu kaldı.

Güzel lafmış