Giderek Yaşlanıyoruz Peki Hayallerimiz

Başlarsın aldığın nefesi hatırlamaya,sırıtırsın önüne gelene,iki ilgilenirler seninle, sonra sırtını döner herkes başlarsın içinden gelen o sesi salmaya gözlerinden yaş dökülür birden herkes seninle ilgilenir ve seni avutmaya çalışır,hayattaki ilk tecrüben bile iyi niyetle kimseye yaranamayacağındır,daha sonra okula gitmeye başlarsın en kazık soru gelir "büyüyünce ne olacaksın"tamamen saf bir niyetle en çok yapmak istediğin şeyi söylersin "büyüyünce astronot olacağım" başlar herkes gülmeye sende gülersin çünkü safsın heyecanını paylaştıklarını sanırsın hayal gücün sınırsızdır istersen uçabileceğini, köpeği tek elle boğabileceğini, bir kıza sevgini gösterdiğinde sana senin kadar karşılık vereceğini ve sonsuza kadar mutlu olacağını zannedersin,günler ve yıllar geçtikçe hayallerin küçülmeye umutların yok olmaya başlar bu sefer suçlayacak bir düzen bir bahane bulursun bu annen,baban,fakir olman,zengin olman,kısaysan uzun olmaman,uzunsan kısa olamamandır ve anlarsın bir çocuğun hayali bir hayata sığmaz binlerce yıl gereklidir ona ve bu satırlar yazmakla bitmez binlerce satır gereklidir bana ve büyürsün gitgide ama içinde büyümeyen bir yan mutlaka vardır eğer o olmassa merhamet olmaz, o olmassa saflık olmaz, o olmassa tutku olmaz bu yüzden hala anime seyredip kenshin gibi kılıç kullanmayı hayal edersin,arkadaşların sana güler ama aldırmassın,acaba yanlışmı yapıyorum/sun...(umarım türkçenin içine ettiğim için fazla kızmassınızdır, içimden gelenler bunlar)

güzel yazmışsın dostum

harika yazmissin hitokiri

Nokta olmamasi biraz basimi dondurdu ama guzel ve hakli bir yazi olmus