Moongirl & Misa Amane'den bir hikaye...

Moongirl & Misa Amane'den bir hikaye... Biz eksik kalmayalım dedik.
Biliyoruz kendimizi geliştirmemiz gerek ama bu konuda bize yorumlarınızla yardımcı olursanız seviniriz...

***Hikayedeki yaşanan olaylar tamamen gerçek, kişi ve yer adları ise tamamen uydurmadır ***


Not: Bir arkadaşımızın hayatından kesitler...


****************************************************************************


Sonbaharın soğuk havası her yanı sarmıştı. Esen her rüzgarla birkaç ölü yaprak daha havada savruluyor, ardından yavaşça yere düşüyordu. Her zamanki sıkıcı ders gününün üstüne bir de son derste yağmaya başlayan sağanak yağmur da eklenince iyice çekilmez bir gün olmuştu.

Nihayet zil çaldığında herkes rahatlamış, derinden bir “OHH!!” demişti.

“Hadi Sakura, çabuk ol!!” dedi Haru, acelesi var gibiydi.

“Tamam, geliyorum.” Dedi Sakura fakat o kadar yavaş yürüyordu ki adım attığı bile belli olmuyor gibiydi. Sanki oradan çıkmak istemiyor, bir şeyleri ya da birini bekliyordu.
Haru kolundan çeke çeke Sakura’yı okulun bahçesine çıkardı ve “Sakura, ben gitmeliyim. Biliyorsun servis beklemez.” Dedi, göz kırptı ve uzaklaştı.

Sakura Haru’yu anlayamamıştı. Madem servisle gidecekti, neden onu bu yağmurda dışarı çıkartmıştı k? Gerçi, zaten dışarı çıkmak zorundaydı ama… Bu yağmurda nasıl gidecekti? Şemsiyesi olanlar bile zorlukla yürüyordu. Üstüne üstlük onun şemsiyesi bile yoktu. Okulun bahçesinden çıkıp durağa yürümeye başladı. Esen sert rüzgar insanların şemsiyelerini uçuruyor, zaten yokuş olan yolda yürümelerini iyice zorlaştırıyordu.

Karanlık Kasım havasında güç bela yukarı çıkmayı başarmıştı sonunda Sakura. Durağa geldi ve beklemeye başladı. Çok üşümüştü ve ıslanmıştı. Sakura’ya göre çok da uzun olmayan bir bekleyiş sırasında sonra arkasından bir ses

“Merhaba” diye seslendi.
Sakura irkilerek arkasını döndü ve gelenin çocukluk arkadaşı Umi olduğunu görünce rahatlayarak “Merhaba!!” dedi.

Umi esmer, uzun boylu, Sakura’dan bir yaş büyük, onunla aynı okula giden bir çocuktu. Umi, Sakura ve Haru’dan bir üst sınıfa gittiğinden bazı günler yedi ders görüyorlardı.
“Bu saatte burada ne işin var?” diye sordu Umi. Sakura hiç dikkat etmemişti ama durağa geleli beri uzun bir zaman geçmiş olmalıydı – nitekim hala otobüs gelmemişti – hava iyice karamıştı çünkü.

Sohbete başladılar. Onlar konuşurken yağmur iyice hızlanmıştı, etrafı yaramazlık yapan küçük bir çocuğu döven kötü bir ebeveyn gibi dövüyordu.
Umi, Sakura’nın iyice ıslandığını ve üşüdüğünü fark etti

“Al” dedi, elinde ıslak bir ceket, Sakura’ya uzatıyordu.
Sakura o an kendisinin ne kadar üşümüş olduğunu ve titrediğini fark etti. Titremesini durdurmaya uğraşırken bir yandan da kanının yanaklarına hücum ettiğini hissetti ve içinden ‘Soğuktan sansın… Ne olur…’ diye dua ediyordu.

“Yok, hayır… Teşekürler.”

Sakura’nın sesi o kadar emin ve inatçı çıkmıştı ki Umi diyecek başka bir şey bulamadı.
“O zaman annemi arayıp bizi almasını isteyeyim.”

Sakura’nın buna da cevabı “Hayır, teşekkürler.” Oldu fakat bu sefer Umi onu dinlemedi ve annesini aradı. Sakura bu işe çok sinirlenmişti. Böyle bir şeyi kabul edeceğini nasıl düşünürdü ki…

Sakura, bayağı bir kızmıştı ve artık konuşmaktansa sessizce beklemeyi tercih ediyordu.
Bu sırada durağa bir otobüs yaklaştı, gelen otobüs Sakura’nın evinden geçiyordu. Umi
“Sakura, binme. Annem gelip götürecek işte.” Dedi ama Sakura onu dinlemedi ve otobüse bindi, bulduğu ilk boş yere oturdu. Umi ona bakakaldı, Sakura binmişti bile. Otobüs hareket ederken Sakura’nın kızgınlığı hala geçmemişti.



************************************************************************

Devamı biz devamını yazınca yani yakında

Yorumlarınızı bekliyoruz ...

Moongirl demiş ki:

Onlar konuşurken yağmur iyice hızlanmıştı, etrafı yaramazlık yapan küçük bir çocuğu döven kötü bir ebeveyn gibi dövüyordu.

Benzetme cok hosuma gitti Güzel olmus ellerinize saglik.devamini bekleriz. Sakura nin neden sinirlendigini anlamadim gerci

Ben sakuranın yerinde olsam o otobüse binmezdim. Ya da ben kızları anlamıyorum

Güzel olmuş devamını bekliyoruz.

güzel olmuş umarım devamını kısa sürede yazarsınız;)

Çok güzel bir hikaye.hayal gücü geniş olanlara selam.

Devami nerde kaldi ??

Devamının gelmesi için bizim Misa ile yanyana gelmemiz lazım. Msn den olmuyor bu iş umarım okullar açılana kadar bekletmek zorunda kalmayız sizi

devamını çok merak ettim hadi devam edin.